تعیین ارزش تغذیه ای دانه ی گلرنگ خام و فرآوری شده با حرارت با استفاده از روش های کیسه های نایلونی و تولید گاز و بررسی روند تجزیه پذیری ماده خشک آنها با مدلهای هضمی مختلف

تحقیق حاضر، به منظور تعیین ارزش غذایی دانه ی گلرنگ خام و عمل آوری شده (در 120 درجه سانتیگراد)، با روش های کیسه های نایلونی (in situ) و روش آزمون گاز (in vitro) انجام شد. در این پژوهش تعداد دو راس گوسفند اخته ی فیستولا-گذاری شده (5/2 ±5/50کیلوگرم)، مورد استفاده قرار گرفت. مقدار گاز تولیدی در زمان های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48 و 72 ساعت و تجزیه -پذیری به روش های کیسه های نایلونی در زمان های صفر، 4، 8، 12، 16، 24، 36 و 48 ساعت اندازه گیری گردید. تجزیه پذیری ماده ی خشک دانه ی گلرنگ خام و عمل آوری حرارتی شده در 48 ساعت انکوباسیون به ترتیب 30/54 و 90/50 درصد به دست آمد (05/0 ≥P). تجزیه پذیری پروتئین خام دانه ی گلرنگ خام و عمل-آوری حرارتی شده در 48 ساعت انکوباسیون به ترتیب 89/47 و 25/44 درصد به دست آمد (05/0 ≥P). برای تفسیر روند تجزیه پذیری ماده ی خشک دانه ی گلرنگ مدل 3 و برای پروتئین خام دانه ی گلرنگ مدل 2 بهترین مدل برازش شده بودند. میزان گاز تولیدی دانه ی گلرنگ خام و عمل آوری حرارتی شده (72 ساعت پس از انکوباسیون) به ترتیب 39/161 و 12/328 میلی لیتر بر گرم ماده ی خشک بود (05/0 ≥P).