تاثیر آموزش نظریه ذهن بر ارتقاء همکاری، خویشتن داری و قاطعیت کودکان پسر اتیستیک 12-7 سال از دیدگاه معلمان
پژوهش حاضر، تاثیر آموزش نظریه ذهن بر ارتقاء همکاری، خویشتنداری و قاطعیت کودکان پسر اتیستیک 12-7 سال شهر تهران را بررسی نموده است.
این تحقیق از نوع پژوهش های تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل همه کودکان پسر اتیستیک 12-7 شهر تهران بود. نمونه شامل 12 کودک اتیستیک بود که با نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهشی، پرسشنامه 38 سوالی نظریه ذهن و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت (1990) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t مستقل و همبسته) استفاده شد.
یافته های پژوهش نشان داد که آموزش، اثر معناداری بر همکاری و خویشتنداری در پس آزمون داشته است.
با استناد به داده های بدست آمده از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش نظریه ذهن موجب ارتقاء همکاری و خویشتن داری می شود اما قاطعیت را بهبود نمیبخشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.