ارزیابی ضریب نفوذپذیری گاز (هوا) و مایع در چوب تبریزی پوشش داده شده با رنگ های نیم پلی استر، سیلر و کیلر و نانوذرات

در این تحقیق تاثیر پرداخت و رنگ کاری چوب با رنگ های نیم پلی استر و سیلر و کیلر و نانوذرات زایکوسیل و زایکوفیل بر فرایند انتقال سیال در چوب بررسی شد. دو نوع فرایند انتقال سیال در چوب مورد ارزیابی قرار گرفت: ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب نفوذپذیری مایعی تعیین شده با آزمون رایلم. برای این منظور، تخته های تهیه شده از برون چوب تبریزی (P. nigra) بر پایه برنامه چوب خشک کنی با کد T6E3 خشک شدند. سپس، نمونه های استوانه ای شکل در جهت طولی با قطر 25mm و طول 40mm تهیه و برای محدود کردن عبور سیال از جهت طولی، سطوح جانبی آنها با رزین اپوکسی اندود شد. سپس، یکی از مقاطع عرضی نمونه ها با رنگ و نانوذرات یاد شده پوشش داده شد. شماری از نمونه ها در شرایط آزمایشگاهی و شماری دیگر در درون آون در دمای 210±3oC خشک شدند. پس از خشک کردن، برای یکسان سازی رطوبت، نمونه ها در اتاق با شرایط ثابت (کلیما) قرار داده شدند و سپس ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب نفوذپذیری مایعی نمونه ها برابر با آزمون رایلم اندازه گیری شد. ضریب همبستگی خوبی بین نتایج به دست آمده در هر دو روش یاد شده دیده شد. نتایج نشان داد که کمترین ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب نفوذپذیری مایعی مربوط به نمونه های پوشش داده شده با رنگ سیلر و کیلر بود. در بین نانوذرات، نانوزایکوسیل در مقایسه با نانوزایکوفیل عملکرد بهتری در کاهش ضریب نفوذپذیری چوب داشت.