تاثیر تمرین استقامتی شنا بر مرگ سلولی برنامه ریزی شده و غلظت متالوتیونین کبد موش های صحرایی باردار

تنظیم نابهنجار آپوپتوزیس و متالوتیونین در بافت های مادر، ممکن است خطرهایی برای رشد جنین داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین شنای استقامتی بر مرگ سلولی برنامه ریزی شده و غلظت متالوتیونین (MT) کبدی موش های صحرایی باردار بود.
شانزده موش صحرایی باردار نژاد ویستار (20 ± 200 گرم) به دو گروه (گروه کنترل و گروه تمرین) تقسیم شدند. گروه تمرین از روز اول بارداری تا انتهای بارداری در استخری ویژه به شناکردن، وادار شدند. مدت زمان تمرین در روز اول بارداری 30 دقیقه بود که این مدت با افزایش روزانه 5 دقیقه در هفته دوم به 60 دقیقه رسید؛ زمان 60 دقیقه تا پایان هفته سوم ادامه داشت. نمونه برداری از بافت کبد، روز دوم پس از زایمان انجام شد. شاخص آپوپتوزی و غلظت MT کبد به ترتیب با استفاده از تست TUNEL و روش ELISA تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل یافته های این پژوهش از آزمون تی مستقل یک نمونه ای در سطح خطای (05/0p ≤) استفاده شد.
تمرین شنای استقامتی، تغییری معنی دار در غلظت MT کبد موش های صحرایی مادر ایجادنکرد (509/0= p). تغییر معنی داری در شاخص آپوپتوزی کبد میان دو گروه مشاهده نشد (424/0 p=)؛ ویژگی های مورفولوژی سلول های کبدی نیز، طی برنامه تمرینی، هیچ تغییری نسبت به گروه کنترل نشان نداد.
تمرین شنای استقامتی با شدت زیربیشینه در دوران بارداری می تواند برای کسب مزایای احتمالی فعالیت ورزشی در دوران بارداری استفاده شود بدون اینکه باعث القای آپوپتوزیس یا تغییر در غلظت MT کبد مادر شود.