بررسی همبستگی درک از توانایی حل مساله با مهارت قاطعیت در دانشجویان پرستاری

در سال های اخیر ماهیت عملکرد بالینی، تغییر پیدا کرده و تحت تاثیر انواع مدل های گام به گام حل مساله قرار گرفته است، این تغییر، نیاز به افرادی که مهارت های حل مساله را به طور موثر در عملکردشان به کار گیرند، ضروری تر می سازد. از سویی قاطعیت بالا برای پرستاران و دانشجویان پرستاری، یک ضرورت است تا بتوانند در برقراری ارتباطی بهتر و استفاده موثر از دانش و مهارت های حرفه ای خود توانمند باشند. هدف این مطالعه، تعیین مهارت های حل مساله و قاطعیت در دانشجویان کارشناسی پرستاری بود. مطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان سال اول تا چهارم کارشناسی پرستاری شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 89-88 دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه حل مساله هپنر و پیترسون و آزمون قاطعیت راتوس همراه با سوالات مربوط به مشخصات فردی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد. 322 دانشجو با تکمیل و عودت پرسشنامه ها در این مطالعه شرکت کردند. میانگین امتیاز دانشجویان در مهارت حل مساله 5/89 و در مهارت قاطعیت 1/12 به دست آمد، که نشان دهنده سطح متوسط هر دو مهارت است. نتایج همچنین نشان داد سطح هر دو مهارت حل مساله و قاطعیت در دانشجویان سال چهارم نسبت به سایر دانشجویان بالاتر بود، با این حال فقط بین میانگین امتیازات مهارت قاطعیت دانشجویان سال های مختلف تحصیلی تفاوت معنادار آماری وجود داشت (037/0 p £ و 85/2= F). مطالعه همچنین نشان داد سطح بالای مهارت حل مساله با سطح بالایی از مهارت قاطعیت همراه است. برنامه های آموزشی باید با فراهم کردن فرصت تعلیم و تمرین مهارت های مختلف زندگی، دانشجویان را به توانم ن دی های مختلف از جمله مهارت حل مساله و قاطعیت مجهز نماید. آموزش پرستاری نیز باید توانایی دانشجویان در حل مسایل بالینی و در نتیجه کارآمدی آن ها را به عنوان مراقبین بهداشتی ارتقاء بخشد.