تغییرات بیومتریک چشم بعد از عمل فیکوترابکولکتومی و تاثیر آن بر محاسبه قدرت عدسی داخل چشمی

ارزیابی تغییرات بیومتریک چشم و اثر آن در تعیین قدرت عدسی داخل چشمی بعد از عمل فیکوترابکولکتومی.
روش پژوهش: در یک مطالعه کوهورت تاریخی بر روی 26 چشم از 24 بیمار که تحت عمل فیکوترابکولکتومی با میتومایسین C قرار گرفته و حداقل 6 ماه از زمان انجام جراحی روی آن ها گذشته بود، تغییرات کراتومتری (KR)، طول محوری (AL) با اولتراسوند تماسی Contact A-Scan (US-8000، Nidek، Gamaguri، Japan) و فشار داخل چشمی (IOP)، مورد ارزیابی قرار گرفت.
متوسط مدت زمان پی گیری بیماران بعد از جراحی 4.15±1.24 ماه بود. بین کراتومتری قبل (4.1±73.43) و پس از عمل (41.4±76.42) اختلاف معناداری وجود نداشت (0.183 P=). میانگین طول محوری چشم (AL) قبل از عمل 22.23 و پس از عمل 42.23 میلی متر بود که اختلاف این دو از نظر آماری معنی دار نبود (0.238 P=). میانگین فشار داخل چشم قبل از عمل 3.16 بود که بعد از عمل به 1.11 میلی متر جیوه کاهش یافت و این کاهش معنادار بود (0.002 =P). بین آستیگماتیسم قرنیه ای قبل (45.1±35.0) و پس از عمل (9.1±47.0) تفاوت معنی داری یافت نشد (0.738=P).
در صورتی که فشار چشم قبل از جراحی در محدوده طبیعی باشد، تاثیر جراحی فیکوترابکولکتومی بر تغییرات کراتومتری و طول قدامی خلفی که دو عامل موثر در تعیین قدرت لنز داخل چشمی می باشند قابل توجه نبوده و می توان با اطمینان از کراتومتری و طول قدامی خلفی قبل از عمل جهت تعیین قدرت لنز داخل چشمی استفاده کرد. کنترل فشار چشم با دارو تا حد ممکن قبل از عمل و قبل از انجام بیومتری توصیه می شود.