ارتباط سلامت روان با پیشرفت تحصیلی و متغیرهای دموگرافیک دانشجویان علوم پزشکی

اهمیت مطالعه سلامت روان در دانشگاه ها از این جهت که ارتباط مستقیمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان دارد ارزشمند است. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر سلامت روانی و متغیرهای دموگرافیک بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1391 بوده است. مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای و مقطعی است. آزمودنی های پژوهش شامل 350 دانشجو در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که از طریق نمونه گیری طبقه بندی شده تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) استفاده شد. 334 دانشجو به پرسشنامه ها پاسخ دادند که 153 نفر (8/45 درصد) مرد و 181 نفر (2/54 درصد) زن بودند. 8/45 درصد از دانشجویان دارای سلامت روانی خوب و 2/54 درصد مشکوک به اختلال در سلامت روانی بودند. بین متغیرهای سن، جنس، دانشکده، رتبه تولد، وضعیت والدین و نیمسال ورودی به دانشگاه با سلامت روانی دانشجویان تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0p>)، اما بین متغیر وضعیت ازدواج (034/0=p) و بین متغیرهای متوسط درآمد ماهیانه (001/0p>) و نیز معدل تحصیلی (001/0p>) با سلامت روانی رابطه معنی داری به دست آمد. هم چنین اکثر دانشجویان درجاتی از اختلالات مربوط به چهار بعد سوالات پرسشنامه را نشان دادند، که بیش ترین اختلال مربوط به بعد اختلال کارکرد اجتماعی بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر از جمله همبستگی متقابل بین سلامت روانی و عملکردتحصیلی، افزایش مشکلات روانی و میزان موارد مشکوک به اختلال روانی در دانشجویان، توجه جدی به این موضوع جهت حل مشکلات بهداشت روانی دانشجویان و فعال سازی مراکز مشاوره دانشجویی امری ضروری است. لذا کمک مشاورین و اساتید و متخصصین، انجام برنامه ریزی جامع، و مداخله در امر ارتقاء سلامت روان جهت پیشگیری و درمان اختلالات روان شناختی برای پیشرفت تحصیلی دانشجویان موثر خواهد بود.