کاربرد شبکه های عصبی مصنوعی و GIS در تخمین پارامترهای موثر در تعیین الگوی کشت (مطالعه موردی: شهرستان نهاوند)

یکی از مهم ترین مسایل پیش روی کشاورزی فاریاب، تدوین الگوی کشت بهینه می باشد. در این راستا تخمین پارامترهای موثر بر کمیت و کیفیت آب قابل دسترس به عنوان یکی از مولفه های حایز اهمیت در اتخاذ تصمیمات مدیریتی در پیشرفت و توسعه کشاورزی پایدار امری ضروری است. در این مطالعه از تکنیک شبکه های عصبی مصنوعی برای تخمین سطح آب چاه های پیزومتری و همچنین عوامل موثر بر کیفیت آب (EC، SAR) مورد استفاده برای کشاورزی بهره گرفته شده است. بدین منظور از داده های ماهانه برداشت شده سطح آب چاه های پیزومتری در طی 7 سال و داده های مربوط به کیفیت آب در طول 4 سال در دشت نهاوند استفاده شد. همچنین تراز سطح آب زیر زمینی شهرستان نهاوند در سال86-1385با استفاده از سامانه اطلاعات مکانی ترسیم شد. کارایی مدل توسط معیارهای آماری شامل ضریب تعیین (R2)، ریشه مربع میانگین خطا(RMSE) و میانگین قدرمطلق خطا (MAE) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج برآمده نشان داد که ضریب R2برای تخمین سطح آب چاه های پیزومتری برابر 98/0 و برای SARو EC به ترتیب برابر با 991/0 و 990/0 بودند. نتایج فوق بیانگر توانایی مناسب شبکه های عصبی مصنوعی به عنوان تکنیکی برتر برای شبیه سازی پارامترهای کمی وکیفی موثر در تعیین الگوی کشت بود. همچنین نتایج حاصل از ترسیم مکانی سطح آب زیرزمینی توسط سامانه اطلاعات جغرافیایی حاکی از کمبود منابع آب های زیر سطحی در این منطقه بود.