مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس به داروی ونکومایسین: یک مطالعه شش ساله 1390-1385

با توجه به افزایش شیوع استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین و استفاده از ونکومایسین به عنوان تنها داروی درمانی این موارد و نظر به اهمیت بررسی نمای آنتی بیوتیکی این دارو در درمان موارد استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین بر آن شدیم تا وضعیت مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس را به داروی ونکومایسین بررسی نماییم.
کلیه نمونه های (خون، ادرار، مایعات و...) ارسال شده جهت کشت به آزمایشگاه بیمارستان امام رضا (ع)، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه طی مدت 6 سال (90-85)، پس از کشت در محیط های مکانگی آگار، بلاد آگار و محیطهای کشت افتراقی وتشخیص باکتری های استافیلو کوکوس اوره ئوس، الگوی آنتی بیوگرام این باکتری با روش انتشار دیسک Kirby-Bauer و هاله عدم رشد آن طبق استانداردهای کمیته ملی برای آزمایشگاه های بالینی (CLSI) مورد بررسی قرار گرفت.
تعداد 5736 نمونه استافیلوکوک از کلیه ی نمونه های ارسالی به آزمایشگاه جدا سازی شد. که از این تعداد 3987 مورد (5/69%) استافیلوکوک کواگولاز مثبت بوده است. مطالعه نشان داد که توزیع فراوانی موارد مثبت استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده 3897 مورد (1/68%) از نمونه های ادرار، 966 مورد (9/16%) از نمونه های خون و بقیه از نمونه های زخم و گلو و خلط و... است. نتایج بررسی الگوی آنتی بیوتیکی ونکومایسین مقاومت 8/4% را نشان می دهد.
با توجه به تفاوت نمای آنتی بیوگرام در مناطق مختلف جغرافیایی استفاده از الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی منطقه ای در درمان تجربی و اختصاصی بیماران لازم می باشد. در این مطالعه مشاهده گردید که شیوع مقاومت استافیلوکوکوس ها به ونکومایسین روند افزایش را نشان می دهد اما سرعت این روند آهسته است لذا با توجه به اینکه این دارو مهم ترین داروی درمان موارد MRSA است نظارت دقیق درمانی و بررسی بیشتر جهت یافتن علل مقاومت آنتی بیوتیکی به نظر ضروری می رسد.