پترولوژی و ژئوشیمی سنگ های مافیک و گرانیت های A2 میشو در جنوب شرقی مرند، شمال غرب ایران

توده های نفوذی میشو در دامنه جنوبی گسل شمالی تبریز و در منتهاالیه شرقی ارتفاعات میشو، در شمال غرب تبریز برونزد دارند. با بررسی های صحرائی، سنگ شناسی و ژئوشیمیائی در منطقه، دو تیپ سنگی مافیک و اسیدی تفکیک شده اند. سنگهای مافیک شامل گابروهایی هستند که از نظر کانی شناسی حاوی پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، اولیوین همراه با اوپاک فراوان می باشند و توده اسیدی شامل گرانیت های آلکالن با ترکیب کانی شناسی فلدسپات پتاسیک، کوارتز، پلاژیوکلاز به همراه مقادیر کمی بیوتیت و آمفیبول می شوند. سنگهای مافیک دارای غنی شدگی LREEs نسبت به HREEs و همچنین غنی شدگی نسبی از LILEs و تهی شدگی از عناصر HFSEs می باشند. علایم ژئوشیمیایی گابروها دلالت بر تشکیل این سنگها در نتیجه تاثیر متقابل منبع گوشته تهی شده با یک پلوم گوشته ای بالاآمده می کند. این در حالی است که سنگهای گرانیتی دارای ماهیت آلکالن، متاآلومینوس تا پرآلومینوس هستند که به طور نسبی غنی شدگی از LILEs به ویژه Rb و Th و فقیرشدگی از عناصر Nb، Sr، Eu، Ba و Ti نشان می دهند. علایم ژئوشیمیایی گرانیت ها به گرانیت های تیپ A و زیرگروه A2 تعلق دارد که در طی فعالیتهای تکتونیکی کششی پس از برخورد در حاشیه قاره ای فعال از ذوب پوسته ای تحتانی تشکیل شده اند.