تحلیل رابطه تربیت اخلاقی و جنسیت مبتنی بر انسان شناسی از دیدگاه آیت الله جوادی آملی

نظریه عدالت گرای علامه جوادی آملی، در تقابل با نظریه های رقیب (برابرانگاری و نابرابرانگاری افراطی) که به نفی مطلق یااثبات مطلق تمایز گرایی جنسیتی در حوزه تربیت اخلاقی می پردازد، از شاخصه ها و امتیازات چشمگیری برخوردار است.
تحلیل مفهوم تربیت اخلاقی از منظر ایشان به نفی کلی تمایزگرایی منجر نمی شود. بررسی رابطه جنسیت با هویت انسانی زن و مرد بر اساس مبانی انسان شناسی ایشان در هر سه رویکرد قرآنی، فلسفی و عرفانی، برابرانگاری را در عرصه بسیار وسیعی از این قلمرو ثابت می کند.
سنجش رابطه جنسیت با سه جنبه اصلی تربیت اخلاقی (اصول، اهداف و ارزش های اخلاقی) نیز وسعت محدوده برابرانگاری را تایید می نماید؛ اگرچه می باید متناسب با تفاوت های تکوینی در شیوه های تربیت اخلاقی، سهم محدودی نیز برای تمایزگرایی جنسیتی در نظر گرفت.