بررسی علایم هشدار دهنده بیماران مبتلا به سکته قلبی بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب(ع) رفسنجان در سال 1390

بیماری ایسکمیک قلب شایعترین شکل بیماری قلبی عروقی بوده که اولین عامل مرگ در جهان محسوب می شود. پژوهش حاضر به منظور تعیین علایم هشداردهنده قلبی بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب(ع) رفسنجان در سال 90 انجام گرفت.
پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است، نمونه پژوهش 175 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بود. جهت جمع آوری داده ها(به مدت هفت ماه) از پرسشنامه پژوهشگر ساخته استفاده شده که شامل بخشهای اطلاعات دموگرافیک، عوامل خطرزای بیماری قلبی، علابم هشدار دهنده بود.
به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، توزیع فراوانی ساده و درصد) و تحلیلی با توجه به سطح داده ها از آزمون کای دو و ضریب پیرسون استفاده شد. برطبق نتایج اکثر بیماران مذکر(6/76%) و میانسال (1/53%) بودند. از 175 نفر بیماران مورد بررسی، 132نفر(40/75%) علایم هشدار دهنده دو هفته قبل از حادثه قلبی داشته و 43 نفر(60/24%) بدون علایم بودند. در این مطالعه علایم هشداردهنده در قالب علایم قلبی، گوارشی، تنفسی و سیستمیک مورد بررسی قرار گرفت.بیشترین علایم قلبی درد قفسه سینه، اپی گاستر و دست گزارش شد(جدول 1). از بین علایم گوارشی تهوع و بی اشتهایی بیشترین علایم بودند(جدول 2).از علایم تنفسی تنگی نفس و از علایم سیستمیک خستگی، کاهش فعالیتهای روزانه و تعریق بیشترین علایمی بودند که گزارش شدند در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که اکثر بیماران قلبی علایم هشداردهنده را در روزهای قبل از حمله قلبی داشته، بیشتر آنها توجهی به علایم ننموده و به مرکز درمانی مراجعه نکرده اند.