اثر ویتامین C بر شاخص های چاقی موش های صحرایی تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

ویتامین C اغلب به فراوانی و به سادگی مورد استفاده قرار می گیرد و بر اساس برخی گزارشات سطح آن در افراد چاق پایین تر است. لذا به منظور بررسی اثر سطوح مختلف این ویتامین بر دریافت غذا، انرژی و شاخص-های بدنی، موش های صحرایی با جیره پرچرب و مقادیر افزایشی ویتامین C در آب آشامیدنی تیمار شدند.
مطالعه روی 40 سر موش صحرایی نر نژاد اسپراگ (10±160 گرم) انجام شد. حیوانات به پنج گروه کنترل، پرچرب (HF)، پرچرب+ mg/l 250 ویتامین c (HF250)، پرچرب+ mg/l 500 ویتامین C (HF500) و پرچرب+ mg/l 1000 ویتامین C (HF1000)، تقسیم شدند. گروه کنترل با استفاده از پلت-های استاندارد و گروه های پرجرب توسط جیره حاوی 31% دنبه تغذیه شدند و ویتامین C به آب آشامیدنی گروه های تحت تیمار اضافه شد. در این مطالعه مصرف آب، غذا و افزایش وزن و شاخص های مرتبط با چاقی در گروه های تحت مطالعه طی 8 هفته مورد مقایسه قرار گرفت.
استفاده از جیره پر چرب باعث افزایش دریافت انرژی، افزیش وزن، ذخیره چربی (0.05 >P)، کلسترول تام و LDL-c پلاسما شد (0.01 >P). هرچند مقدار زیاد ویتامین C دریافت غذا و انرژی را افزایش داد (0.01 >P)، مقادیر متوسط و بالای ویتامین C باعث کنترل نسبی افزایش وزن و ذخیره چربی شد.
افزودن ویتامین C به میزان mg/l 500 و mg/l 1000 آب آشامیدنی باعث کنترل افزایش وزن و احتباس چربی در حیواناتی می شود که از جیره پرچرب استفاده می کنند. این موضوع ممکن است پیشنهاد کننده اثر مفید آن در مهار اختلالات ناشی از چاقی باشد.