پیش بینی نتایج یادگیری بر اساس تجربه دوره تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1392

نگرش فراگیران از محیط یاددهی- یادگیری، بر کسب مهارت ها و ارتقاء عملکرد آنان در دوره تحصیلی و شرایط رضایت بخش حرفه ای آن ها بعد از اتمام تحصیل، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین پیش بینی نتایج یادگیری بر اساس تجربه دوره تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.
این مطالعه مقطعی در سال تحصیلی 1392-1391 انجام گرفت. تعداد 314 نفر به صورت سرشماری از رشته های پزشکی، دندانپزشکی، پرستاری، مامایی و پیراپزشکی از دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه استاندارد تجربه دوره تحصیلی (Course Experience Questionnaire) بود. از این پرسش نامه، حیطه های تدریس خوب، اهداف روشن و استاندارد، ارزیابی مناسب و حجم کاری برای سنجش تجربه دوره تحصیلی و مهارت های یادگیری مادام العمر و رضایت از دوره برای سنجش نتایج یادگیری مورد استفاده قرار گرفت. برای پیشرفت تحصیلی، معدل کل ترم های قبل دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های تی مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه) انجام گردید.
در این مطالعه، متغیرهای تدریس خوب، اهداف روشن و جنس، 31% از واریانس متغیر مهارت های یادگیری مادام العمر را پیش بینی کردند. متغیرهای تدریس خوب، اهداف روشن و استاندارد، حجم کاری و ارزیابی مناسب پیش بینی کننده رضایت از دوره، و متغیرهای جنس، رشته تحصیلی و اهداف روشن، پیش بینی کننده معدل کل بودند (05/0 (p<. یافته های این مطالعه ضرورت توجه اساتید به ارائه تدریس خوب، تحت عنوان قوی ترین پیش بینی کننده مهارت های یادگیری مادام العمر و رضایت از دوره را نشان می دهند. مسولین مربوطه بایستی بتوانند با مداخلات لازم آموزشی، زمینه ارتقاء شاخص های مذکور را در دوره تحصیلی و بعد از آن فراهم نمایند.