بررسی تاثیر سیلیکون لاینر بر تعادل ایستگاهی یک فرد آمپوته زیر زانو: گزارش موردی

قطع عضو اندام تحتانی به علت تروما، بیماری های عروقی، دیابت و اختلالات مادرزادی ایجاد می شود.آمپوته ها توانایی راه رفتن و ایستادن را بر طبق سطح قطع عضوشان از دست می دهند. انواع مختلفی از پروتزها جهت افزایش کارایی آمپوته مورد استفاده قرار می گیرد. تاثیر نوع سیستم تعلیق پروتز بر اختلالات بالانس به طور شفاف مشخص نشده است. بنابراین هدف از این مقاله یافتن ارتباط بین تعادل ایستگاهی افراد آمپوته زیر زانو و نوع سیستم تعلیق می باشد.
در این مطالعه یک مرد 48 ساله با قطع عضو زیر زانوی یکطرفه بدون هیچ مشکل اسکلتی عضلانی شرکت داده شد. یک صفحه نیروی کیستلر با مبدل های پیزوالکتریک نیرو برای اندازه گیری پارامترهای مرکز فشار بدن مورد استفاده قرار گرفت. نوسان فرد در صفحه قدامی خلفی و داخلی-خارجی در حین استفاده از دو نوع پروتز (پروتز با سوکت سنتی و پروتز با سوکت سیلیکون لاینر) مورد ارزیابی قرار گرفت.
میانگین نوسان مرکز فشار در حین استفاده از پروتز سنتی در صفحه قدامی-خلفی و داخلی خارجی به ترتیب برابر 093/23 (با خطای استاندارد: 14/4) و 53/22 (با خطای استاندارد: 02/5) در حالت چشم باز می باشد در حالی که این اعداد برای پروتز سیلیکون لاینر در صفحه قدامی-خلفی و داخلی-خارجی به ترتیب برابر با 35/21 (با خطای استاندارد: 30/4) و 5/15 (با خطای استاندارد: 56/4) است. میانگین نوسان مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی و داخلی-خارجی در حین استفاده از پروتز با سوکت فومی بیش تر از سوکت سیلیکونی است (p value=0.03) این مطالعه نشان داد کارایی آمپوته در حین ایستادن با سیلیکون لاینر به علت افزایش حس عمقی و تحریک رسپتورهای سطحی پوست بیش از نوع دیگر است. در حقیقت علاوه بر مزایای متعدد سیستم های سیلیکون لاینر افزایش بالانس و حس عمقی را می توان به این مزایا اضافه نمود.