الگوی امنیت مشاع: طرحی متفاوت برای یک رژیم امنیتی موفق در خلیج فارس

در بررسی چارچوب های جایگزین امنیتی برای خلیج فارس، عمدتا به دو الگوی امنیتی ممکن اشاره می شود که عبارتند از: طرح ثبات هژمونیک و مدل امنیت دسته جمعی. هدف از این پژوهش، بررسی هر یک از این دو رویکرد، به منظور تعیین الگویی مناسب برای سیستم امنیت سازنده در خلیج فارس و یافتن موثرترین و کارآمدترین طرح جهت برون رفت از چالش های امنیتی فراگیر در منطقه است.
در این راستا مقاله ی حاضر، به ارائه ی مدل جدید امنیت مشاع در خلیج فارس می پردازد و ضمن بررسی نکات افتراق و اشتراک این الگو با دو مدل پیش گفته؛ پیامدها و نیز موانع استقرار آن را بر می شمارد. یافته های این تحقیق که براساس روش توصیفی تحلیلی با تکیه بر داده های عینی تاریخی صورت پذیرفته، نشان می دهد که الگوی امنیت مشاع با توجه به قابلیت هایی که در تحقق منافع طیف گسترده ای از بازیگران داراست، مناسب ترین الگوی امنیت سازنده در خلیج فارس به شمار می رود. اولین و اصلی ترین گام نیز در جهت اجرایی شدن این طرح، همزیستی مسالمت آمیز دو کشور ایران و آمریکا.