دکترین نیروهای مسلح آمریکا

آن چه می خوانید خلاصه ای است از سند دکترین نیروهای مسلح آمریکا[1] که در قالب سند شماره ی یک از سوی ستاد مشترک ارتش آمریکا در چهاردهم می 2007 چاپ و منتشر شده است.
در مقدمه این سند، ژنرال تفنگدار پیتر پیس[2] ضمن تاکید بر جامعیت این سند به عنوان راهنمای کلی دیگر دکترین های نیروهای مسلح آمریکا، از بازنگری در محتوای این سند نسبت به نسخه ی قبلی آن در چهاردهم نوامبر 2000 سخن می گوید. بی تردید این بازنگری محصول تجربیات جدید این کشور در عراق پس از صدام است که به واقع نقطه عطف مهمی در شیوه ی جنگ آمریکایی محسوب می شود، یعنی گذار از مانیفست جنگ کوتاه، سریع و سرنوشت ساز به جنگی طولانی که ابعاد اجتماعی بیش از عوامل فناورانه در آن ایفای نقش می کنند.
مطرح شدن جنگ نامنظم در مقابل جنگ سنتی و ارائه ی تعریف و راهنمای اجرای آن، توجه خاص به عملیات ثبات، تاکید بر تعامل میان نهادهای دفاعی، ملی، فراملی و غیردولتی به عنوان عناصر مهم فضای رزم، و استفاده مکرر از اصطلاح «اقدامات یکپارچه» به عنوان رمز تحقق اهداف نظامی و سیاسی جنگ از جمله محورهایی است که طی بازنگری نسخه ی 2000، به نسخه ی جدید 2007 افزوده شده است.
به دلیل حجم قابل توجه محتوای سند دکترین 2007 آمریکا درج کامل این سند در فضای محدود نشریه ی سیاست دفاعی ممکن نیست، اما در عین حال به سبب ضرورت آشنایی با آخرین تغییرات ایجاد شده در اندیشه ی نظامی دشمن مقرر شد خلاصه ای از محورهای اصلی این سند را ارائه دهیم. این محورها به ترتیب زیر و به اختصار مورد بررسی قرار می گیرند:بحث و بررسی نکات بنیادین دکترین مشترکبیان ویژگی های دکترین برای جهت بخشی کلی به نیروهای مسلحبیان ماموریت های وزارت دفاع و نهادهای مهم آنتوصیف اصول بنیادین فرماندهی و کنترل مشترکبیان جزئیات دکترین برای فرماندهی های مشترکارائه ی راهنما برای عملیات چندملیتیتاکید بر هماهنگی نهادهای رسمی و غیررسمی