تتبعی در راهبرد نظامی عراق در جنگ علیه ایران1367-1359

جنگ هشت ساله ی ایران و عراق، به عنوان یکی از طولانی ترین جنگ های معاصر جهان، از لایه ها، عوامل و متغیرهای بی شماری تشکیل شده است که شناخت همه جانبه و دقیق آنها، مستلزم گذشت زمان و دسترسی محققان به اسناد و مدارک طبقه بندی شده طرفین درگیر جنگ و نیز سایر کشورها و سازمان های منطقه ای و بین المللی دخیل در آن می باشد. با وجود تلاش هایی که طی سالیان گذشته از سوی محققان و مراکز تحقیقاتی صورت گرفته است، متاسفانه برخی از ابعاد جنگ وجود دارد که به دلایل مختلف کمتر مورد توجه واقع شده اند. راهبرد نظامی عراق در طی جنگ با ایران و تحولات ایجاد شده در آن، یکی از این موضوعات می باشد.
پس از گذشت 18 ماه از پیروزی انقلاب اسلامی، رهبری عراق، تصمیم خویش نسبت به رژیم نوپای جمهوری اسلامی ایران را عملی ساخته و با اتخاذ یک راهبرد نظامی تهاجمی و برق آسا، جنگی گسترده علیه ایران را در 31 شهریور 1359 آغاز کرد. ناکامی ارتش عراق در دستیابی به اهداف اولیه ی خود، منجر به تحولاتی در راهبرد نظامی عراق شد که مقاله ی حاضر به چرایی، چگونگی و پیامدهای تغییرات مذکور پرداخته است.
روش تحقیق در این مقاله تحلیلی – تبیینی بوده و از طریق بررسی روندها و با تکیه بر مواضع اعلامی رهبری عراق و هم یچنین عملکرد هشت ساله ی ارتش عراق، یافته های مقاله حاکی از آن است که راهبرد نظامی ارتش عراق در مقاطع مختلف جنگ تابعی از تحولات جبهه های جنگ، شرایط نظام بین المللی و چگونگی تعامل بین نظامیان و سیاسیون عراقی بوده است.