بررسی و مقایسه کیفیت زندگی افراد سالمند ورزشکار و غیرورزشکار شهر تبریز

این تحقیق با هدف بررسی کیفیت زندگی افراد سالمند ورزشکار و غیرورزشکار و مقایسه بین آن ها انجام شد.
این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت و روش توصیفی می باشد، 189 نفر از افراد سالمند شهر تبریز به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای نمونه گیری از روش تصادفی استفاده شد و ابزار جمع آوری داده پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه کیفیت زندگی بر اساس الگوی واروشربون بود. همچنین از روش های آماری توصیفی و کلموگروف اسمیرنف، مان ویتنی و تی تست استفاده شده است.
میانگین سنی نمونه های آماری 32/62 بود و 15/48درصد مرد و 85/51 درصد زن و 7/49 در صد دارای فعالیت ورزشی و 3/50 درصد غیر فعال ورزشی بودند. نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنوف نشان داد که متغیر سلامتروانی دارای توزیع نرمال ولی در سایر متغیرها توزیع نرمال نمی باشند(05/0=)در مولفه های کیفیت زندگی سالمندان ورزشکار و غیر ورزشکار اختلاف معنی دار در سلامت عمومی، عملکرد جسمانی، انرژی وشادابی، سلامت روانی و محدودیت های ایفای نقش به دلایل جسمانی و عاطفی وجود دارد اما در متغیرهای درد بدنی و عملکرد اجتماعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد(05/0=) تحلیل نتایج نشان دهنده تاثیر فعالیت بدنی در اکثر متغیرهای مورد بررسی در سالمندان می باشد. اجزای تشکیل دهنده ی بهبود توانایی عملکرد به صورت مجزا و ترکیبی کمک می کند تا سالمندان بتوانند دامنه ای از حرکات مورد نیاز روزمره را انجام دهند و کیفیت زندگی خود را در ابعاد جسمانی و روانی بالا ببرند. و در خصوص عملکرد اجتماعی بایستی برنامه ریزی منسجم و موثر جهت تعامل اجتماعی آنان انجام شود. و برای ایجاد انگیزش در سالمندان برای انجام ورزش بایستی برنامه ریزی مقتضی با تاکید بر تنوع در فعالیت ها، تقویت نقاط مثبت و استفاده از طرح های خلاقانه و ابداعی باشد.