بررسی همبستگی جدایی روانشناختی از والدین با سلامت عمومی گروهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران و شاهد، سال 1391-1390

نقش جدایی روانشناختی به معنای دستیابی به یک احساس مستقل از خود، بدون نیاز به قطع رابطه با والدین در سازش یافتگی فردی نوجوان یا بزرگسال در فرهنگ های مختلف به اثبات رسیده است. این مطالعه با هدف بررسی همبستگی جدایی روانشناختی از والدین با سلامت عمومی گروهی از دانشجویان علوم پزشکی انجام شد.
در این مطالعه توصیفی 200 نفر دانشجوی علوم پزشکی به عنوان نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب و ابزارهای پژوهش بر روی آنها اجرا گردید. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-28) و جدایی روانشناختی (PSI) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی خطی پیرسون و آزمون معنی داری تی در نمونه های وابسته و تحلیل رگرسیون صورت گرفت. سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد.
در این پژوهش بین جدایی روانشناختی و سلامت عمومی، همبستگی معنی داری وجود داشت (73/0=r) (001/0>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد خرده مقیاس های جدایی روانشناختی در گروه دختران توان پیش بینی معنی دار سلامت عمومی را دارد.
طبق نتایج این مطالعه، جدایی روانشناختی و رسیدن به آن، نقش مهمی در ابعاد مختلف سلامت (جسمی و روانی) در دانشجویان علوم پزشکی ایفا می کند.