واکاوی نقادانه مفهوم سرمایه روان شناختی: به سوی بسترسازی الگوی هنجاری بومی- اسلامی

هدف این پژوهش بررسی و واکاوی چالش مفهومی، نقد تعریف، نقد پیش فرض ها و گزاره های نظری مفهوم سرمایه روان شناختی بوده و سعی کرد با ارائه تعریف و چارچوبی بومی- اسلامی، زمینه ای را برای سامان بخشی به این مفهوم، حداقل در جامعه دانشگاهی ایران، فراهم کند.
در این پژوهش ضمن بهره گیری از روش مصاحبه مکتوب و مطالعه اسنادی، از روش تحلیل محتوا بهره گرفته شده است.
بر مفهوم «سرمایه روان شناختی» که در میان دانشمندان سازمان و مدیریت و رفتار سازمانی به شدت فراگیر شده و غایتش شناخت مولفه های اصلی و اهرمی روان شناختی اثرگذار بر مزیت رقابتی پایدار و موفقیت سازمانی است، میان صاحب نظران این حیطه، اجماع کاملی وجود ندارد و نوعی پراکندگی در برداشت از مفهوم آن مشاهده می شود.
با لحاظ نکات زمینه ای و فرهنگی و با استمداد از آموزه های بومی- اسلامی، به جای سازه متعارف سرمایه روان شناختی، چارچوبی اولیه معرفی می شود که به نظر نویسندگان می بایست زمینه ساز پژوهشهای آتی سرمایه روان شناختی در کشور باشد که می تواند اندیشه و عمل مدیران و کارکنان بخش دولتی و خصوصی ایران را در بهبود عملکرد و تعالی سازمانی ارتقا بخشد.