تعیین رابطه بین شیوه های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران باشگاه های تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شیوه های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران باشگاه های تهران بود. جامعه آماری پژوهش همه جودوکاران باشگاه های تهران (547 نفر) بودند که بر اساس جدول مورگان، 225 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه های قدرت مربیان وایت سید (2000) و تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993) استفاده شد که روایی آن ها مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن ها، به ترتیب 899/0= α و 840/0= α محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، t یک نمونه ای، رتبه بندی فریدمن و رگرسیون خطی چند متغیره انجام گرفت. نتایج نشان داد، قدرت مبتنی بر تخصص در اولویت اول مربیان قرار دارد. قدرت های مرجعیت، قانونی، پاداش و زور نیز در اولویت های بعدی بودند. هم چنین بین همه انواع قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که فقط قدرت تخصص مربیان پیش بین معنی داری برای تعهد ورزشی جودوکاران می باشد (05/0>p). هم چنین، اولویت بندی ابعاد تعهد ورزشی در جودوکاران نشان داد بعد فرصت های مشارکت در اولویت اول و ابعاد تعهد، لذت ورزشی، سرمایه فردی، جایگزین های مشارکت و محدودیت های اجتماعی نیز در اولویت های بعدی هستند. به طور خلاصه می توان گفت با توجه به اینکه قدرت تخصص بیشترین و قدرت زور و اجبار کمترین همبستگی را با تعهد ورزشی جودوکاران داشت بنابراین، در تبیین تعهد جودوکاران، احتمالا مربیان متخصص با اعمال رفتارهای مناسب می توانند تعهد ورزشکاران را افزایش دهند.