تحلیلی بر دیدگاه تفسیری قرآن به قرآن علامه طباطبایی (ره)

روش تفسیر قرآن به قرآن یکی از کارآمدترین روش های تفسیری است که سابقه ای به قدمت عصر نزول قرآن کریم دارد. حال، مساله مهمی که با آن مواجه هستیم این است که آیا قرآن کریم بدون لحاظ روایات معصومان (ع) به تنهایی و با تکیه به خود، قابل فهم است و اگر چنین است جایگاه روایات در تفسیر قرآن چیست؟ در این پژوهش، با بررسی دیدگاه مفسر بزرگ علامه طباطبایی (ره) در صدد اثبات این مطلبیم که قرآن کریم بتنهایی و بدون مراجعه به منبع دیگری حتی روایات معصومان (ع) قابل فهم است و بیانات قرآنی در رساندن پیام خویش گویا و رسا هستند و با تدبر و مراجعه به خود قرآن قابل فهم و تفسیر و بی نیاز از غیر است و قرآن در بیان مقاصد خویش، دلالت استقلالی دارد. البته دلالت استقلالی قرآن در بیان مقاصد خویش و انحصار قرآن در فهم خود هرگز به معنی بی نیازی از سایر ادله در رسیدن به احکام الهی و معارف الهی نیست، بلکه برای رسیدن به این دو بطور کامل، هم به قرآن کریم و هم به روایات معصومان (ع) در کنار هم نیاز داریم.
در این راستا به اشکالاتی که به نظر علامه (ره) وارد شده پاسخ می دهیم؛ از جمله اینکه چرا علامه (ره) با وجود اینکه قرآن را در فهم خود بی نیاز از روایات می داند ولی خود، بیشترین بهره را از روایات برده است؟ و در نهایت به جایگاه و نقش روایات معصومان (ع) اشاره می کنیم.