اثربخشی آموزش گروهی مهارت حل مساله بر سازه ی شخصیتی تحمل ابهام در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارت حل مساله بر افزایش تحمل ابهام نوجوانان دختر مقطع راهنمایی شهرکرج بود. روش پژوهش آزمایشی، با پیش آزمون - پس آزمون- پیگیری و گروه گواه و جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مدارس راهنمایی شهر کرج بودند که از میان آن ها به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای، 30 نفر انتخاب شده و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تحمل ابهام احمدپور مبارکه بود. در مرحله-ی پیش آزمون، همه ی دانش آموزان این پرسشنامه را تکمیل کردند. سپس گروه آزمایش در 10 جلسه ی 1 ساعته، در برنامه آموزش مهارت حل مساله شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. در مرحله ی پس آزمون، دوباره هر دو گروه به مقیاس تحمل ابهام پاسخ دادند و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت حل مساله تحمل ابهام را در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش داده و این اثر در پیگیری دو ماهه نیز تداوم داشته است.
تحمل ابهام یکی از مهم ترین زیر بناهای شخصیتی است که با آموزش مهارت حل مساله، فرد توانمند می شود که بتواند در شرایط مبهم و پیش بینی نشده از عهده ی مسائل و مشکلات برآید.