مقایسه اثرات پری بیوتیک های تجاری (ساف مانان، Bio-MOS و فرمکتو) بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و تیتر آنتی بادی آنفولانزا و نیوکاسل در مرغ های تخم گذار

به منظور بررسی اثرات منابع مختلف پری بیوتیک بر عملکرد و پاسخ های ایمنی مرغ های تخم گذار این مطالعه انجام شده است.

هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات پری بیوتیک های تجاری بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و تیتر آنتی بادی آنفولانزا و نیوکاسل در مرغ های تخم گذار بوده است.

این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، شامل تیمار 1) جیره شاهد (فاقد پری بیوتیک)؛ تیمار 2) جیره شاهد+پری بیوتیک ساف مانان؛ تیمار 3) جیره شاهد+پری بیوتیک Bio-MOS و تیمار 4) جیره شاهد+پری بیوتیک فرمکتو، و با 5 تکرار و نیز 12 قطعه مرغ در هر تکرار و در مجموع با 240 قطعه مرغ تخم گذار سویه ی (LSLتخم سفید) به مدت 11 هفته از سن 33 الی 44 هفتگی، انجام گردید.

نتایج نشان داد که افزودن پری بیوتیک به جیره غذایی مرغ های تخم گذار تاثیر معنی داری بر خوراک مصرفی، درصد تولید و ضریب تبدیل غذایی نداشت. در حالی که استفاده از پری بیوتیک در جیره غذایی میانگین وزن تخم مرغ و توده تخم مرغ را نسبت به گروه شاهد، به طور معنی داری (05/0 p<) افزایش داد. استفاده از پری بیوتیک وزن پوسته، وزن مخصوص تخم مرغ و ضخامت پوسته تخم را نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری (05/0 p<) افزایش داد. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از پری بیوتیک در جیره های غذایی، تیتر آنتی بادی بر علیه آنفولانزا و نیوکاسل را نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری افزایش (05/0 p<) می دهد.
نتیجه گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد که اثرات منابع مختلف پری بیوتیک بر عملکرد و پاسخ ایمنی مرغ های تخم گذار مشابه است. به هر حال، استفاده از پری بیوتیک در جیره غذایی، سبب بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی پرنده در مواجهه با بیماری های آنفلوآنزا و نیوکاسل می گردد.