بررسی اثرات ضد دردی عصاره هیدروالکلی هسته انگور با استفاده از آزمون فرمالین و صفحه داغ در موش سوری نر

کاربرد گیاهان دارویی به جای داروهای سنتتیک در سال های اخیر به دلیل کم بودن عوارض جانبی و تنوع ترکیبات موثر این گیاهان افزایش یافته است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد دردی عصاره هسته انگور در روش آزمون فرمالین در دو فاز حاد و مزمن و آزمون صفحه داغ در موش سوری آزمایشگاهی نر بود.
این مطالعه تجربی بر روی 56 سر موش سوری نر g) 3 ± 28) نژاد NMRI انجام شد که شامل گروه کنترل دریافت کننده نرمال سالین و گروه های دریافت کننده عصاره با دوزهای 75، 150، 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم بود. پس از تزریق داخل صفاقی برای ایجاد دردهای حاد و مزمن به طور جداگانه از آزمون های صفحه داغ و تزریق فرمالین استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0 >p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تزریق عصاره دانه انگور در دوزهای 75، 150 و 300 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم سبب کاهش رفتارهای دردی در فاز اول و دوم آزمون فرمالین شد. همچنین تزریق عصاره دانه انگور سبب افزایش تاخیر بروز رفتارهای دردی (لیس زدن و یا پریدن) آزمون صفحه داغ نسبت به گروه کنترل و ثبت پایه شد.
نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که عصاره هیدروالکلی هسته انگور در واکنش به درد حاد و مزمن آزمون فرمالین و صفحه داغ دارای خواص ضد دردی است که نشان دهنده این است که عصاره احتمالا به صورت مرکزی عمل می کند و می تواند جای گزین مناسبی برای داروهای شیمیایی ضد درد باشد.