زیست چینه نگاری و بوم شناسی دیرینه نهشته های مائستریشتین (سازندهای تاربور و گورپی) در ناحیه گردبیشه (جنوب بروجن)

برای بررسی زیست چینه نگاری و پالئواکولوژی نهشته های مائستریشتین (سازندهای تاربور و گورپی) در زاگرس مرتفع برش چینه شناسی گردبیشه در جنوب شهرستان بروجن انتخاب شد. نهشته های سازند تاربور در این ناحیه به طور چیره از سنگ های کربناتی و آواری تشکیل شده اند که به صورت هم شیب در زیر سازند گورپی قرار می گیرند. مرز زیرین این سازند با واحد آواری سرخ رنگ زیرین نیز به صورت هم شیب است. سازند گورپی متشکل از مارن است و با سطح تماس فرسایشی و هم شیب در زیر سازند دولومیتی شهبازان قرار می گیرد. داده های زیست چینه نگاری بر پایه مجموعه های روزن بران کف زی و پلانکتونیک و نمونه های ماکروفسیلی رودیستی بیانگر سن مائستریشتین پسین برای توالی مورد مطالعه است. دو زیست زون تشخیص داده شده در نهشته های مائستریشتین عبارتند از: Omphalocyclus-Loftusia assemblage zone و Contusotruncana contusa-Recemiguembelina fructicosa zone. به طور کلی شرایط مساعد زیستی برای ایجاد تنوع، فراوانی و افزایش در اندازه برخی از انواع فسیلی همچون لوفتوزیا و در برابر آن شرایط نامساعد و نبود برخی انواع دیگر همچون اربیتوییدس و لپیداربیتوییدس در این منطقه را می توان به بالا رفتن سطح مواد غذایی و ورود رسوبات سیلیسی- آواری ناشی از تزریق رودخانه ای و رواناب های سطحی و به دنبال آن ایجاد شرایط یوتروفیک در حوضه نسبت داد.