حذف رنگ اسید بلاک 1 از محلول های آبی با استفاده از نانوذرات آهن با ظرفیت صفر

تخلیه فاضلاب های رنگی حاصل از فاضلاب خانگی و صنایع به آب های پذیرنده به پدیده اتروفیکاسیون، افزایش رنگ و کاهش اکسیژن محلول در آب های سطحی و رودخانه ها منجر می شود. علاوه بر این، رنگ ها دارای خاصیت سرطانزایی و جهش زایی می باشند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی میزان حذف رنگ اسید بلاک از محلول های آبی با استفاده از نانوذرات آهن بود. این مطالعه به صورت تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام گردید. در این مطالعه، در فرایند حذف رنگ اسید بلاک، متغیرهای زمان تماس (150،120،90،60،30 و 180 دقیقه)، pH (3، 7 و 11)، دوز جاذب (4/0، 8/0، 2/1 و 6/1 گرم در 200 میلی لیتر)، غلظت رنگ (150، 50 و200 میلی گرم در لیتر) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها، با استفاده از نرم افزار Excel تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند با افزایش زمان تماس، راندمان حذف از 85/92 به 17/99 درصد؛ و با افزایش غلظت جاذب، راندمان حذف از 11/62 به 1/99 درصد افزایش یافت. با کاهش pH میزان حذف رنگ به ترتیب از 71/53 به بیش از 99 درصد، و همچنین با کاهش غلظت رنگ از 200 به 50 میلی گرم در لیتر، میزان حذف رنگ از 97/99 به 100 درصد افزایش یافت. نتایج حاصل از مطالعات ایزوترمی نشان داد که حذف رنگ اسید بلاک 1، از معادله ایزوترم تعادلی لانگمویر (999/0R2<) پیروی می کند. با توجه به نتایج تحقیق، در شرایط یکسان، نانو ذرات آهن در مقایسه با جاذب های دیگر، از کارایی بالاتری در حذف رنگ برخوردارند؛ بنابراین برای حذف رنگ از آب های آلوده پیشنهاد می شوند.