بررسی رابطه هوش هیجانی و وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال 1391

استفاده نامناسب از تلفن همراه، در برخی افراد منجر به استرس های پاتولوژیک می گردد. شناسایی افراد در معرض خطر، شرایط زمینه ساز و پیشگیری اهمیت دارد. هیجانات تنظیم نشده می تواند منجر به رفتارهای اعتیادآور و اجباری شود، به همین جهت هدف از این مطالعه بررسی رابطه هوش هیجانی و وابستگی به تلفن همراه در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال 1391 می باشد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 312 دانشجو که به روش نمونه گیری تصادفی سیستمیک انتخاب شدند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه هوش هیجانی Bar-On نود سوالی پنج گزینه ای و وابستگی به تلفن همراه بیست سوالی سه حیطه ای بود که نمره کمتر از 63 استفاده متوسط، 63-70 استفاده شدید و نمره بیشتر یا مساوی هفتاد اعتیاد در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 14 و آزمونهای آماری Chi - Square، Fisher Exact Test، Independent T Test، ANOVA، ضریب همبستگی Pearson و Regression تجزیه و تحلیل شدند.
از 312 دانشجو با میانگین سن 39/3 ± 16/22 سال، 283 نفر معادل 90% استفاده متوسط، 23 نفر برابر 4/7% استفاده شدید و شش نفر معادل 9/1% اعتیاد داشتند. وابستگی به تلفن با مدت استفاده از آن تفاوت معنی دار (05/0 p<) ولی با میانگین نمره هوش هیجانی تفاوت معنی داری نداشت و در دانشجویان کارشناسی ارشد و متاهل بیشتر بود. میانگین نمره وابستگی به موبایل در دانشجویان 61/11±59/45 و بیشترین میانگین مربوط به حیطه اجبار و اصرار 70/4±91/18 بود. بین هوش هیجانی با وابستگی به تلفن همراه ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (001/0 p<) و ضریب همبستگی وابستگی به تلفن همراه و هوش هیجانی برابر 29/0 و مدل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی توان پیش بینی وابستگی به موبایل را دارد.
وابستگی به تلفن همراه بر پایه هوش هیجانی قابل پیش بینی است و می توان با شناسایی شرایط زمینه ساز و افراد در معرض خطر و کنترل تنشهای هیجانی از وابستگی پیشگیری کرد.