اثرعصاره صبرزرد بر بافت بیضه موش های صحرایی القاء شده با کادمیوم کلراید

عوامل فیزیکی و شیمیایی فراوانی باعث اختلالات ناباروری می شود. کادمیوم یک عامل شیمیایی است که سبب تخریب ساختار سلولی سیستم تولیدمثلی می شود. برای کاهش عوارض ناشی از عوامل مختلف از روش های جدید و طب سنتی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره صبرزرد بر بافت بیضه موش های صحرایی القاء شده با کادمیوم کلراید بود. در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه مساوی شامل؛ کنترل؛ دریافت کننده 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم کادمیوم کلراید، موش های القاء شده با کادمیوم کلراید که تحت درمان با صبرزرد قرار گرفتند، کنترل سالم و موش های سالم تحت درمان با 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره صبرزرد تقسیم شدند. بعد از 25 روز، موش ها پس از توزین با استفاده از اتر بی هوش و نمونه خونی از حیوان جهت بررسی سطح تستوسترون تهیه شد، سپس حیوان تشریح گردید، بیضه های حیوان خارج شده و به محلول فرمالین 10 درصد منتقل شد. پس از پردازش بافتی و قالب گیری، مقاطع 5 میکرومتری تهیه شده و با رنگ هماتوکسلین ائوزین رنگ آمیزی و با میکروسکوپ نوری بررسی گردیدند. داده ها با آزمون آماری واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. میانگین قطر لوله اسپرم ساز، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، لیدیگ و سرتولی در بافت بیضه موش های صحرایی گروه کنترل کادمیوم نسبت به گروه کنترل سالم کاهش معنی داری نشان داد(05/0p<). میانگین تعداد اسپرم و حرکت اسپرم در گروه عصاره و کادمیوم نسبت به گروه کنترل سالم به حد طبیعی نزدیک شد و تفاوت معنی داری دیده شد(05/0p<). عصاره هیدروالکلی صبرزرد باعث افزایش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، لیدیگ و سرتولی بافت بیضه در موش های آلوده به کادمیوم کلراید می شود.