تاثیر عصاره متانولی بخش های مختلف سه گونه آویشن بر روی تکثیر سلول های تک هسته ای خون محیطی انسان و همانندسازی ویروس نقص ایمنی انسان

ویژگی های متفاوت آویشن از جمله آنتی باکتریایی، آنتی اکسیدانی، ضد قارچی و ضد ویروسی باعث شده است که این گیاه به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده قرار گیرد. هدف این مطالعه بررسی اثر عصاره متانولی ریشه، ساقه، برگ و بذر سه گونه آویشن جمع آوری شده از منطقه گلدشت اصفهان بر روی تکثیر سلول های تک هسته ای خون محیطی انسان و همانندسازی ویروس نقص ایمنی انسان بود. این مطالعه به روش تجربی و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. قسمت های مختلف سه گونه آویشن تیموس دائننسیس زیر گونه لانسی فولیوس، تیموس کارمانیکوسو تیموس و ولگاریس از اصفهان جمع آوری و عصاره گیری شدند. پس از نمونه گیری از 3 نفر اهدا کننده سالم و جداسازی سلول های تک هسته ای خون محیطی با استفاده از فایکول، اثر غلظت های مختلف عصاره ها(10، 100، 200، 800 و 1600)میکروگرم بر میلی لیتر بر روی همانندسازی ویروس نقص ایمنی انسان و تکثیر سلول های تک هسته ای خون محیطی انسان به ترتیب با روش کیت الایزایP24 وسنجشMTT مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. تمام عصاره های حاصل قادر به افزایش سلول های تک هسته ای خون محیطی انسان بودند، به طوری که عصاره ریشه بیشترین و عصاره برگ کمترین اثر را داشتند. غلظت موثر برای جلوگیری از 50 درصد همانندسازی ویروس برای تمامی عصاره های ریشه بیش از 500 میکروگرم بر میلی لیتر بود. ریشه گیاه آویشن نسبنت به قسمت های دیگر گیاه به میزان بیشتری سلول های تک هسته ای خون محیطی انسان را افزایش می دهد و می تواند از همانندسازی ویروس نقص ایمنی انسان جلوگیری کند.