مرور زمان شش ماهه در رویه ی قضایی دیوان اروپایی حقوق بشر (موضوع ماده 35 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر)

دیوان تنها به پرونده هایی رسیدگی می نماید که ظرف حداکثر 6 ماه از تاریخ آخرین تصمیم آغازشده در مراجع داخلی، دادخواست به دیوان ارائه شده باشد. محدودیت زمانی 6 ماهه جزء قواعد آمره دیوان بوده و هدف آن امکان قطعیت یافتن آراء در مراجع داخلی و طرح دعوا در زمانی معقول است. خواهان این امکان را دارد تا از طریق نامه ی مقدماتی مرور زمان 6 ماهه را قطع کند و با فاصله زمانی معقول در دیوان طرح دعوا نماید. منظور از آخرین تصمیم مراجع داخلی، آراء دادگاه های فوق العاده و استثنایی مثل اعاده دادرسی نیست؛ بلکه رسیدگی معمول و متعارف مد نظر دیوان است.
روش تحقیق: این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی نگارش یافته است. منابع مورد استفاده در این تحقیق، کتابخانه ای بوده و با استفاده از روش فیش برداری تدوین شده است.
مطابق رویه ی دیوان اروپایی حقوق بشر، هر یک از دادخواست ها دوره 6 ماهه مخصوص به خود را دارد. دادخواست های ارائه شده در خارج از دوره 6 ماهه، صرفا در صورتی بررسی می شوند که نامه مقدماتی آنها در فرجه ی شش ماهه به دیوان ارسال شده باشد.
هدف از وضع قاعده ی مرور زمان 6 ماهه، حمایت از مراجع داخلی و پیروی از اصل حقوقی قطعیت آراء می باشد، از طرف دیگر چون با گذر زمان بسیاری از ادله از بین می روند و امکان رسیدگی شایسته سلب می شود، دیوان صرفا به دعاوی مطرح شده در این زمان محدود رسیدگی می کند تا هم قضاوتی شایسته داشته باشد و هم از تراکم کاری خود بکاهد.