تحقیق حاضر به منظور بررسی سطوح مختلف تریتیکاله و جو بدون پوشینه در جیره جوجه های گوشتی بر شاخص های عملکرد تولیدی، بازدهی لاشه و فراسنجه های خونی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش، از 525 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، در 7 تیمار و با 5 تکرار و 15 جوجه در هر واحد آزمایشی، به مدت 42 روز استفاده شد. تیمارها شامل جیره شاهد حاوی ذرت(C)، 15 درصد جایگزینی جو بدون پوشینه با ذرت در جیره (B1)، 30 درصد جایگزینی جو بدون پوشینه با ذرت در جیره (B2)، 45 درصد جایگزینی جو بدون پوشینه با ذرت در جیره(B3)، 20 درصد جایگزینی تریتیکاله با ذرت در جیره(T1)، 40 درصد جایگزینی تریتیکاله با ذرت در جیره (T2)، 60 درصد جایگزینی تریتیکاله با ذرت در جیره(T3) بود. همه جیره ها دارای انرژی قابل متابولیسم و درصد پروتئین خام یکسان و براساس توصیه های انجمن ملی تحقیقات طیور آمریکا بودند. میانگین وزن هفتگی، خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک در طی دوره آغازین، رشد و کل دوره محاسبه گردید. نتایج آزمایش فوق نشان داد که با افزایش میزان جو بدون پوشینه و تریتیکاله در جیره طیور گوشتی، میزان مصرف خوراک طی دوره آغازین و کل کاهش نشان داد (05/>P). در دوره های رشد و کل دوره، سطح 30درصد جو بدون پوشش و سطح 20 درصد تریتیکاله اختلاف معنی داری با گروه شاهد به لحاظ افزایش وزن روزانه نداشتند(05/
P). ضریب تبدیل خوراک جوجه های مصرف کننده جیره های حاوی جو بدون پوشینه و تریتیکاله با افزایش سطح استفاده نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. بهترین ضریب تبدیل مربوط به سطح 15درصد جو بدون پوشینه و سطح 20درصد تریتیکاله بود(05/0> P). چربی حفره بطنی و درصد اجزای لاشه (به جزء درصد ران) تحت تاثیر جیره های آزمایشی قرار نگرفت(05/0< P). غلظت تری گلیسرید و اوره سرم خون تحت تاثیر جیره ها قرار نگرفت(05/0