بررسی عوامل موثر بر انعقاد الکتریکی در برداشت ریزجلبک از محیط کشت به منظور تولید محصولات خوراکی

یکی از مشکلات موجود در فرآیند تولید ریزجلبک به عنوان ماده اولیه برای تولید محصولات غذایی، عدم وجود روشی مناسب برای برداشت آن از محیط کشت است. در حال حاضر استفاده از سانتریفوژ تنها روش صنعتی برای برداشت ریزجلبک است که بازده آن در حدود 92% بوده ولی هزینه زیادی را در فرآیند تولید به خود اختصاص می دهد. در این مقاله، روش جدیدی به نام انعقاد الکتریکی برای جداسازی ریزجلبک از محیط کشت ابداع شد و عوامل موثر در افزایش بازده این روش مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا دستگاهی مناسب و مخصوص برداشت ریزجلبک طراحی و ساخته شد تا توانایی ایجاد شرایط مختلف را داشته باشد. سپس با استفاده از دستگاه مذکور، پارامترهایی از قبیل نوع روش همزنی، سرعت همزنی، میزان شدت جریان مستقیم، فاصله و مساحت الکترودها، مدت زمان اعمال جریان و توان مصرفی دستگاه در سطوح مختلف مورد اندازه گیری و مقایسه قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که در این روش، همزنی مکانیکی با شدت 100 دور در دقیقه و با استفاده از شدت جریان 5 آمپر دارای بازده 98 می باشد. همچنین برای الکترودها فاصله 1 سانتی متر و سطح تماس 640 سانتی متر مربع مناسب شناخته شد و در مدت زمان 30 دقیقه اعمال جریان، بازده برداشت 98 درصد بدست آمد. با استفاده از روش انعقاد الکتریکی، توان مصرفی برای برداشت 1 کیلوگرم ریزجلبک به میزان 1 کیلووات ساعت است که پنج برابر کمتر از روش مرسوم، یعنی سانتریفوژ است.