راهبرد آمریکا در مبارزه با تروریسم و تاثیرآن بر گسترش ناامنی های داخلی پاکستان (با تاکید بر فعالیت های طالبان پاکستانی)

با وقوع حوادث 11 سپتامبر 2001، نبرد با تروریسم به یکی از اصول محوری سیاست خارجی آمریکا تبدیل شد و سیاست های تهاجمی علیه برخی کشورها در دستور کار قرار گرفت. راهبرد آمریکا در مبارزه با تروریسم بعد از حوادث 11سپتامبر 2001، پاکستان را با تحولات جدیدی مواجه نمود. بعد از این رویداد پاکستان خود را به صورت حامی اهداف آمریکا نشان داد و در دوازدهم سپتامبر 2001، رسما پایان حمایت خود را از طالبان اعلام نمود و به ائتلاف جنگ علیه تروریسم پیوست.
از نظر هدف، پژوهش حاضر از نوع کاربردی با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی در پی پاسخ به این سوال اصلی پژوهش است که«چرا راهبرد مبارزه با تروریسم آمریکا باعث گسترش ناامنی در پاکستان از سوی طالبان پاکستانی گردید؟» این سوال با استفاده از نظریه ی اتحادها و ائتلاف های نظامی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ورود پاکستان به ائتلاف نبرد با تروریسم تحت رهبری آمریکا علاوه بر بازتاب منفی در سطح افکار عمومی پاکستان، سبب واگرایی پشتون های طالبانی با دولت پاکستان شد و ائتلاف گروه های رادیکال پشتون در دو کشور افغانستان و پاکستان حول محور«تحریک طالبان پاکستانی» را در پی داشت. بنابراین، راهبرد مبارزه با تروریسم آمریکا در پاکستان و حملات هواپیماهای بدون سرنشین به مناطق قبایلی این کشور سبب ایجاد اهداف و منافع مشترک برای گروه های به اصطلاح جهادی شد و همین امر سبب شد تا این گروه ها اقدامات خود را در داخل مرزهای پاکستان متمرکز سازند که نتیجه ی آن گسترش ناامنی های داخلی در حوزه ی سرزمینی پاکستان می باشد.