امنیت سازی با توسعه پایدار در مناطق مرزی (مطالعه موردی، شهر مریوان)
امروزه با توجه به گستردگی شهرنشینی و رواج نا امنی های اجتماعی در شهرها، مطالعه موضوع امنیت سازی، عوامل موثر برآن وراهکارهای تقویت امنیت در شهرها ضرورت یافته است و این موضوع در شهرهای مرزی از حساسیت بیشتری برخوردار است. حفظ و گسترش امنیت مناطق مرزی دغدغه همیشگی کشورهایی است که دارای مرزهای مشترک طولانی باهمسایگان خود می باشند. دیدگاه های نوین در زمینه امنیت سازی مناطق مرزی بر استراتژی توسعه پایدار مناطق مرزی تاکیدفراوان دارند. در حقیقت آنچه که می تواند امنیت مناطقمرزی را تضمین نماید توسعه پایدار مناطق مرزی است. در این مقاله تلاشبر این است که با معرفی توسعه پایدار مناطق مرزی به عنوان راهبرد اساسی حفظ و گسترش امنیت مناطق مرزی به بررسییکی از مناطق مرزی کشور بر اساس این دیدگاه بپردازد. این پژوهش از نوع کاربردی وازروش های توصیفی و تحلیلی استفاده شده است، که اطلاعات ازطریق منابع کتابخانه ای، واسنادی ومنابع اینترنتی ومشاهدات میدانی جمع آوری شده در این پژوهش، پس از بررسی نظریه ها در خصوص توسعه پایدار مناطق مرزی، با انتخاب منطقه مرزی شهرمریوان به عنوان مطالعه موردی، به تاثیر مرزی بودنمنطقه بر ساختار فضایی، مکانی آن پرداخته شود. و در نهایت به این نتیجه منتج شده است که توسعه پایدار ارمغان امنیت وامنیت پایدار ارمغان توسعه است و امکانات در منطقه مطابقالگوی مناسب توزیع نشده و در جهت تحقق توسعه پایدار نمی باشد. با عنایت به اینکه نظام برنامه ریزی ایران به صورت بخشی می باشد و این نوع برنامه ریزی به ویژگی های مناطق مرزی بیتوجه است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.