تحلیل ارتباط پایگاه های قدرت مربیان و رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی

هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط استفاده ی مربیان از پایگاه های قدرت با رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی بود. ابزار تحقیق پرسش نامه های وایتسید (2000) و چلادورای(1998) بود که توسط خبرگان، روایی آنها تایید و ضریب آلفای کرونباخ آنها 728/0=α و 772/0= αتعیین شد(p<0.05). جامعه ی آماری تحقیق شامل ورزشکاران و مربیان رشته های انفرادی و جمعی فعال در استان آذربایجان غربی بود. نمونه ها شامل 1456 ورزشکار والیبال و هندبال، 1694 ورزشکار کشتی و تکواندو و 62 مربی بودند که با روش تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگرف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن، یومن ویتنی و z فیشر برای آزمون فرضیه ها و نیز تحلیل رگرسیون در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند (P<0.05). همچنین ضریب استاندارد رگرسیونی نشان داد که متغیر پاداش به لحاظ میزان رابطه با رضایت مندی در اولویت اول و مرجعیت و قانون در اولویت های بعدی قرار داشتند. در گروه ورزش های انفرادی، هیچ یک از متغیرهای پیش بین با متغیر ملاک رابطه ی معنی داری نداشتند (P>0.05). رابطه ی متغیر مرجعیت با رضایت مندی، قابل ملاحظه اما غیرمعنی دار بوده و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را داشت. در گروه ورزش های تیمی، تنها متغیر پاداش با رضایت مندی رابطه ی معنی داری نشان داد و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را در این گروه داشت. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که قدرت تخصص مربیان در راس سایر پایگاه های قدرت بوده و در رشته های جمعی پاداش و در رشته های انفرادی مرجعیت در اولویت است. همچنین در مدل رگرسیونی به دست آمده، پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند.