بررسی اثر دانازول بر آنزیم ها و تکوین کبد نوزادان موش صحرایی نر متولد شده از مادران تحت تیمار

به علت اهمیت نقش کبد در ارتباط با متابولیسم داروهای شیمیایی و سنتز پروتئین های پلاسما و استفاده زیاد از داروی دانازول در درمان بیماری های مختلف، این مطالعه با هدف بررسی اثر این دارو بر فعالیت آنزیم های کبدی و فاکتورهای بیوشیمیایی خون تکوین کبد نوزاد موش نر انجام گرفت.
در این مطالعه تجربی 40 سرنوزاد موش صحرایی نر از نژاد ویستار به 5 گروه 8 تایی از مادرانی که قبلا با دوزهای مشخصی درگروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب مقادیر mg/kg 400،200،100 دارو در دوره بارداری دریافت کرده بودند، تقسیم شدند. بعد از پایان دوره22روزه نوزادی تمام گروه ها وزن کشی، ارزیابی میزان آنزیم های کبدی، آلبومین، پروتئین انجام گردید. بررسی بافت شناسی پس از گذر از مراحل نمونه و تهیه لام، رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد.
مقایسه نتایج آزمون آماری وزن نوزادان نشان دهنده این بود که گروه های تجربی دریافت کننده مقادیر مختلف دارو نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را در سطح 05/0 P نشان می دهند و بین گروه های تجربی دریافت کننده مقادیر مختلف دارو و گروه کنترل افزایش معنی داری در میزان آنزیم های کبدی،AST، ALT، ALP مشاهده گردید. تغییرات وزن کبد و آلبومین و پروتئین در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود. درنمونه های بافتی تهیه شده با افزایش مقدار دارو نکروز بیشتر مشاهده گردید.
احتمالا داروی دانازول با مقادیر استفاده شده دارای اثرات مخربی بر بافت کبدی، هر چند مطالعات بیشتری در این زمینه لازم است.