اهمیت فاکتورهای پیش آگهی (ER، PR، P53) در سرطان پستان و ارتباط آنها با مرحله بیماری

سرطان پستان شایعترین سرطان در میان زنان در ایران می باشد.عوامل متعددی از جمله وضعیت گیرنده های هورمونی و موتاسیون P53 بر پیش آگهی بیماران تاثیر می گذارند. در مطالعه حاضر فراوانی این عوامل و ارتباط آنها با سن بیمار، اندازه تومور و ابتلای غدد لنفاوی آگزیلا مورد بررسی قرار گرفته است.

در این مطالعه همگروهی گذشته نگر توصیفی از سال 1382-1390، پرونده 1022 بیمار زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده و مشخصات بیماران با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون کای دو، مقایسه و تجزیه و تحلیل شد.

فراوانی گیرنده استروژن 5/45%، گیرنده پروژسترون1/43% و موتاسیون P53، 7/18% بود. در بررسی های انجام شده بین ابتلای غددلنفاوی آگزیلا و PR ارتباط معنی دارمنفی برقرار بود (006/0p=) به این معنا که با منفی بودن PR شانس ابتلای اگزیلا بیشتر می شد. بروز متاستاز با موتاسیون p53 ارتباط معنی داری داشت(005/0p=) و شانس متاستاز در گروه دارای موتاسیون بیشتر بود.وجود گیرنده هورمونی با سن رابطه معنی دار مثبت داشت یعنی با افزایش سن میزان بروز ER و PR افزایش نشان می داد (به ترتیب با 00/0p= و 01/0p=). وجود گیرنده استروژنی و پروژسترونی با یکدیگر همخوانی مستقیم داشتند (000/0p=).در خصوص وجود گیرنده های فوق و P53، در هر دو مورد ارتباط معکوس معنی داری وجود داشت (001/0p=).

وجود موتاسیون P53 با بروز متاستاز و پیش آگهی بد در سرطان پستان همراه است. وضعیت گیرنده های هورمونی نیز می تواند شانس ابتلای اگزیلا را پیش بینی کند.بررسی وضعیت بیومارکرهای فوق در بدو تشخیص تا حدودی مشخص کننده عاقبت بیماری خواهد بود.