اثر وابستگی به مورفین بر غلظت عناصر کمیاب مس، روی و منگنز در سرم موش های صحرایی نر

برخی مطالعات گزارش کرده اند که میزان عناصر کمیاب در افراد سوء مصرف کننده مواد اعتیادآور تغییر کرده است. با توجه به اثرات چندگانه عناصر کمیاب بر سیستم ایمنی و تاثیر آنها بر استعداد ابتلا به عوامل عفونت زا، این مطالعه اثرات وابستگی به مورفین بر غلظت عناصر کمیاب منتخب مس، روی و منگنز در سرم موش های صحرایی نر را بررسی نمود.
در این مطالعه تجربی تعداد 24 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و وابسته به مورفین تقسیم شدند. حیوانات گروه وابسته به مدت 30 روز متوالی و روزانه دو بار به صورت زیرجلدی مورفین دریافت نمودند. دوز مورفین در روز اول 10 میلی گرم بر میلی لیتر بر کیلوگرم بود و روزانه 2 میلی گرم بر کیلوگرم افزایش یافت تا در روز سی ام به دوز ماکزیمم 68 میلی گرم بر کیلوگرم رسید. حیوانات گروه کنترل، به جای مورفین، مقدار1 میلی لیتر بر کیلوگرم سرم فیزیولوژیک به مدت 30 روز متوالی دریافت نمودند در هردو گروه، علایم سندرم ترک با تزریق 4 میلی گرم بر کیلوگرم نالوکسان به 4 حیوان از هر گروه بررسی گردید. غلظت سرمی عناصر روی، مس و منگنز با دستگاه اسپکترومتر جفت شده با پلاسمای القایی با دتکتور نشر نوری(ICP-OES) تعیین شد. داده ها با آزمون آماری آزمون تی دانشجویی تجزیه و تحلیل شدند.
غلظت های سرمی روی و مس نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر (05/0p<) و غلظت سرمی منگنز در گروه وابسته به مورفین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود(05/0p<).
وابستگی به مورفین ممکن است بر وضعیت عناصر کمیاب در سرم موش صحرایی اثرگذار باشد.