بررسی اثر شیمی درمانی کمکی در مرحله IIکانسرهای کولورکتال

سرطان های کولورکتال بدخیم ترین و شایعترین سرطان دستگاه گوارش است که چهارمین سرطان شایع در سراسر دنیا می باشد. انتخاب نوع روش درمانی براساس مرحله بندی بیماری انجام می شود. در این پژوهش برآنیم تا با انجام مطالعه مداخله ای اثر شیمی درمانی کمکی را در میزان عود موضعی، متاستاز دوردست و نیز طول عمر 3 ساله عاری از بیماری را در مبتلایان به کانسر مرحله II کولورکتال بررسی کنیم.
در این مطالعه 40 فرد مبتلا به کانسرهای کولورکتال مرحله II از سال 86-1380 وارد مطالعه شدند که پس از انجام جراحی، شیمی درمانی ادجوانت طبق رژیم درمانی FOLFOX4 برای آنها انجام شد و هر 3 ماه با استفاده از تومور مارکر، سونوگرافی و سی تی اسکن و نیز کولونوسکوپی از نظر عود موضعی و متاستاز بررسی گردیدند. نهایتا در پایان سال سوم پس از شیمی درمانی میزان عود موضعی، متاستاز و بقای بیماران بررسی شد.
در این مطالعه شیمی درمانی کمکی درمرحله II کانسرکولورکتال باعث بقا کلی و بقا عاری از بیماری 3 ساله قابل توجهی شده است.
در این پژوهش 40 بیمار مورد مطالعه قرارگرفتند که 23 نفر مرد و مابقی زن بودند. پس از 3 سال پیگیری، 2 نفر عود موضعی، 7 نفر متاستاز دوردست داشتند. 31 نفر از افراد مورد مطالعه پس از 3 سال پیگیری نه دچار عود موضعی شدند و نه متاستاز دوردست داشتند، به عبارت دیگر طول عمر 3 ساله عاری از بیماری 5/77% بود.