مطالعه تغییرات چربی و پروتئین شیر در ارتباط با pH شکمبه در گاوهای شیری

مطالعه حاضر جهت بررسی ارتباط بین چربی و پروتئین شیر با تغییرات pH شکمبه در گاوهای شیری در گله‌های مورد مطالعه انجام گرفت. در این خصوص تعداد 84 راس گاو شیری هلشتاین در 7 گله در روزهای شیرواری 60 تا150 روز (از هر گله 12 راس) انتخاب شدند. نمونه‌های شیر جهت آزمایش چربی و پروتئین اخذ شدند. نمونه‌های مایع شکمبه با استفاده از روش رومنوسنتز انجام شد و pH آن با استفاده از pH متر پرتابل اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ارتباط معنا داری بین pH شکمبه با چربی شیر وجود ندارد ولی این ارتباط بین پروتئین شیر و pH شکمبه مثبت و معنا دار بود  (05/ p<). نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که  کاهش pH شکمبه و کاهش چربی شیر در وضعیت‌هایی به وجود می‌آیند که در آن یک جیره با کنسانتره بالا و فیبر کم (عدم بالانس جیره) به گاو شیری داده می‌شود و به این صورت بیان شود که اسیدوز تحت حاد شکمبه در وضعیت هایی که کاهش چربی شیر به وقوع می‌پیوندد پیشرفت می‌کند. از طرف دیگر باید توجه داشت از آن جایی که دوره و شدت بیماری ممکن است کم باشد و مدت زمان کاهش pH شکمبه به زیر نقطه برش کوتاه باشد و بیماری در گله به صورت متناوب و مزمن یا اسیدوز تحت حاد مزمن شکمبه دیده شود که با نشانه های بالینی همخوانی نداشته باشد. هنگام فرموله کردن جیره باید کلیه موارد مربوط از قبیل نوع مواد خوراکی، روش‌های پروسس کردن آن‌ها ، مواد افزودنی به جیره و میزان هضم فیبر و نشاسته نیز در نظر گرفته شود تا علاوه بر حفظ pH شکمبه در مقدار مطلوب آن تغییرات چربی و پروتئین نیز کمتر بوده و تولید شیر در گله نیز در حد اپتیمم خود باشد.