بررسی تاثیر سمانهای مختلف بر توزیع تنش لایه سمان در پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت به روش اجزای محدود

سمانهای چسباننده برای افزایش گیر و بهبود سیل لبه ای پروتزهای دندانی ضروری هستند. به همین جهت هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر سمانهای مختلف بر توزیع تنش لایه سمان در یک پروتز پارسیل ثابت سه واحدی متکی بر ایمپلنت با استفاده از روش اجزای محدود می باشد. یک مدل سه بعدی از پروتز پارسیل ثابت سه واحدی متکی بر ایمپلنت از پرمولردوم فک بالا تا مولر دوم همان ناحیه توسط نرم افزار CATIA V5R18 طراحی و با نرم افزار ABAQUS/CAE 6.6 تحلیل شد. سه نیروی افقی (57/0 نیوتن)، عمودی (0/200 نیوتن) و مایل (0/400 نیوتن و زاویه صد و بیست درجه) به صو رت جداگانه به هشت نقطه از هر کاسپ فانکشنال اعمال شد. پنج نوع سمان چسباننده گلاس آینومر، زینک پلی کربوکسیلات، زینک اکساید اوژنول پلیمر- اصلاح شده، رزین کامپوزیت و زینک فسفات بررسی شدند. الگوی توزیع تنش در تمامی سمانها تقریبا یکسان بود. حداکثر میزان تنش (96/39 مگاپاسکال) در سمت پالاتال و ناحیه یک سوم سرویکالی (مارژینال) لایه سمان پرمولر توسط نیروی مایل در سمان زینک فسفات مشاهد شد و حداقل میزان تنش (41/0 مگاپاسکال) نیز در سمت لترالی یک سوم کرونالی لایه سمان مولر هنگامی که نیروی افقی به سمان زینک اکساید اوژنول پلیمر-اصلاح شده اعمال گردید، به دست آمد. لایه سمانهای پرمولر تنش بیشتری را نسبت مولرها نشان دادند. انواع مختلف سمان تاثیر اندکی بر الگوی توزیع تنش لایه سمانها دارد ولی میزان تنش در سمانهای مختلف، متفاوت بود. بهتر است استفاده از سمان زینک فسفات با محدودیت بیشتر صورت گیرد.