تاثیر خود- استنادی نویسنده بر ضریب تاثیر مجلات پزشکی ایرانی در دو نمایه نامه ی WoS و ISC

تولید مجلات علمی پزشکی یکی از نماد های توسعه ی سلامت در هر کشور است. تعداد استنادهای مجله در نمایه نامه های بین المللی جلوه ای از اهمیت آن در انتشار دانش سلامت است و در این میان سهم خود- استنادی ها چشم گیر تر است. هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه ی تاثیر خود- استنادی نویسنده در ضریب تاثیر مجله های انگلیسی پزشکی ایرانی در پایگاه های وبگاه علوم (WoS) و پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) بوده است.

به روش تحلیل استنادی 12 مجله در پایگاه WoS و 26 عنوان در پایگاه ISC در سال های 2006 تا 2009 بررسی گردید. ضریب تاثیر از گزارش های استنادی نشریات و خود- استنادی نویسنده با جستجو و مشاهده ی مستقیم ارجاعات در هر پایگاه گرد آوری و به کاربرگه منتقل شد. ضریب تاثیر بدون خود- استنادی محاسبه گردید. ابزار تحلیل داده ها نسخه ی 20 نرم افزار SPSS بود. برای مقایسه ی نرخ خود- استنادی های مجلات مشترک از آزمون Wilcoxon و برای مجلات غیر مشترک از آزمون Mann-Whitney استفاده شد. برای تعیین همبستگی خود- استنادی با ضریب تاثیر در پایگاه WoS از آزمون Pearson و در پایگاه ISC به سبب چولگی داده ها از آزمون Spearman استفاده شد. آزمون مقایسه ی همبستگی بین دو پایگاه، تحلیل Covariance بود.

نرخ خود- استنادی نویسنده در دو پایگاه تفاوت معنی داری نداشت (05/0<Pvalue). در پایگاه WoS همبستگی بین خود- استنادی و ضریب تاثیر به سطح معنی داری نزدیک بود (69/0=r، 06/0=Pvalue). همبستگی در پایگاه ISC معنی دار نشد (06/0=rsp، 63/0=Pvalue). بین رابطه ی خود- استنادی نویسنده با ضریب تاثیر در دو پایگاه تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0Pvalue<).

تاثیر خود- استنادی نویسنده در افزایش ضریب تاثیر مجلات حوزه ی پزشکی در وبگاه علوم بیش تر است. خود- استنادی نویسندگان این حوزه باید کاهش یابد تا تاثیر واقعی مجلات علمی نمایان شود.