سیتوکین ها و پروتئین های التهابی مایع مفصلی سالم و ملتهب شترهای یک کوهانه

ارزیابی مایع مفصلی، یکی از شیوه های رایج در تشخیص اختلالات مفصلی در جهت پیش آگاهی و تعیین میزان آسیب به مفاصل است. برخی آزمون های ظاهری، سلول شناسی و بیوشیمیایی مایع مفصلی در تشخیص شماری از بیماری های مفصلی کمک رسان است.
برخی مقادیر طبیعی مایع مفصلی شتر قبلا گزارش شده اند؛ اما گزارشاتی مبتنی بر غلظت پروتئین های فاز حاد و سیتوکین های التهابی در مایع مفصلی شترسانان به چشم نمی خورد. از این رو، مطالعه» حاضر، به مقایسه» این فراسنجه ها بین مایع مفصلی مفاصل تارس به ظاهر سالم و ملتهب شترهای یک کوهانه پرداخته است.
در این مطالعه از 46 نفر شتر یک کوهانه در سنین 5 تا 10 ساله استفاده شد. 33 نفر از این تعداد از دید بالینی هیچ گونه اختلال مفصلی نداشتند و 13 شتر مشکلات ظاهری مفصلی نظیر لنگش و تورم مفاصل تارس را بروز می دادند. بلافاصله پس از کشتار، مایعات مفصلی از مفاصل تارس سالم و ملتهب اخذ و غلطت هاپتوگلوبین، سرم آمیلوئید آ، فاکتور نکروزکننده» توموری آلفا و اینترفرون گاما در نمونه ها اندازه گیری شد.
غظت تمام فراسنجه ها در مفاصل ملتهب به طور معنی داری بیش از مفاصل به ظاهر سالم بود (05/0< p. ) غلظت سرم آمیلوئید آ، هاپتوگلوبین، فاکتور نکروزکننده» توموری آلفا و اینترفرون گاما در مایع مفصلی مفاصل ملتهب به ترتیب 379/5، 285/4، 503/25 و 904/1 برابر بیشتر از مفاصل به ظاهر سالم بود.
نتیجه گیری نهایی: روندهای التهابی مفصلی غلظت های پروتئین های فاز حاد و سیتوکین های التهابی را در مایعات مفصلی افزایش می دهد. آگاهی از مقادیر طبیعی این فراسنجه ها و الگوی تغییرات آنها در خلال التهاب مفاصل، ممکن است در ارزیابی وضعیت سلامت مفاصل شترها به سیستم های پرورش دهنده» شتر کمک کند و در مواجهه با حیوان بیمار از ارزش تشخیصی برخوردار باشد.