بررسی تاثیر ملاتونین در مقابل اثرات زودرس ریوی ناشی از تشعشع یونساز

بیمارانی که تحت رادیوتراپی در ناحیه قفسه سینه قرار می گیرند در معرض نمونیای پرتوی در فاز زودرس و فیبروز ریوی در فاز دیررس هستند. ملاتونین می تواند با عمل مستقیم بر روی رادیکال های آزاد و با تحریک آنزیم های آنتی اکسیدانی به عنوان محافظ پرتوی عمل کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر ملاتونین در مقابل اثرات زودرس تشعشعی در ریه است.
در این مطالعه 20 موش نر و از نژاد ویستار به 4 گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه دوم 100 gm/kg ملاتونین را به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه سوم 100 gm/kg ملاتونین را به صورت گاواژ دریافت کرده و با دز 18 گری پرتودهی شدند. گروه چهارم تحت تابش 18 گری پرتو ایکس در ناحیه قفسه سینه قرار گرفتند. 48 ساعت پس از شروع آزمون حیوانات برای بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیکی ریه کشته شدند.
نتایج نشان داد اشعه باعث افزایش کلاپس، فیبروز و فراوانی ماکروفاژ نسبت به گروه کنترل گردید (P<0/05). مصرف خوراکی ملاتونین سبب افزایش فراوانی لنفوست و ماکروفاژ (p<0/001) و کاهش گلبول قرمز (p<0/05) نسبت به گروه پرتوی شده است.
ملاتونین باعث ایجاد اثر حفاظت پرتوی در مقابل اثرات زودرس پرتو در ریه می شود. با توجه به سمیت سلولی که به دلیل تولید رادیکال آزاد به وجود می آید، ملاتونین می تواند مستقیما با تبدیل رادیکال های آزاد تولید شده به ترکیبات غیر سمی و یا از طریق فعال نمودن آنزیم های آنتی اکسیدان آسیب های سلولی ناشی از پرتو را تقلیل دهد.