علل مرگ و میر نوزادان و کودکان در مرکز آموزشی- درمانی 17 شهریور رشت

شناسایی دقیق علل مرگ و میر کودکان و نوزادان در کشورهای در حال توسعه اهمیت ویژه ای دارد. میزان مرگ و میر کودکان، شاخصی مفید در ارزیابی کیفیت بهداشت و سلامت در جامعه است. تعیین فراوانی نسبی علل مرگ و میر نوزادان و کودکان و برخی موارد موثر بر آن در مرکز آموزشی– درمانی 17 شهریور رشت در سال های 88 و 89 مطالعه به صورت مقطعی- توصیفی انجام شد. همه پرونده های موارد مرگ و میر بیمارستان 17 شهریور در سال های 88 و 89 مورد بررسی قرار گرفت. تنها معیار خروج از مطالعه، نارسا بودن داده های مورد نیاز در پرونده ها بود. اطلاعات بایسته شامل سن، جنس، وزن، محل سکونت (شهری یا روستایی)، پیشینه بیماری های مزمن (قلبی، ریوی، غددی یا متابولیک و...)، زمان شروع بیماری تا بستری، تشخیص اولیه، کشت مثبت (خون، ادرار، مایع مغزی نخاعی)، علت فوت بر حسب برگه گواهی فوت، مدت بستری تا فوت، علت فوت برحسب نظریه کمیته مرگ و میر بیمارستان در پرسشنامه وارد شد. پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات وارد نرم افزار spss نسخه ی 16 شده و برای تعیین میزان علل اصلی مرگ و میر و سنجش آنها، از آزمون کای دو استفاده شد.
216 بیمار فوت شده در این مطالعه بررسی شدند. 143 نفر نوزاد و سایرین در محدوده سنی یک ماه تا 7 سالگی با میانگین سنی 3 ساله بودند. 133 نفر (6/61 %) پسر و 83 نفر (4/38 %) دختر بودند. علل اصلی مرگ و میر بیماران در این مطالعه به ترتیب شامل: پنومونی، نشانگان زجر تنفسی، سپسیس و نارسایی کبدی، بود. بر اساس نتایج این مطالعه علت فوت بیماران بر حسب گروه سنی با آنالیز آماری تفاوت معنی دار داشت (001>P). به طوری که علل اصلی مرگ و میر در گروه نوزادان به ترتیب شامل: نشانگان زجر تنفسی (1/30%)، پنومونی (3/20%)، سپسیس (14%) و نارسی (1/9%)، و علل اصلی مرگ و میر کودکان به ترتیب پنومونی (3/26%)، نارسایی کبدی (7/17%)؛ بدخیمی (5/12%) و سپسیس (8/8%) بود.
شایع ترین علل فوت نوزادان و کودکان در این پژوهش؛ پنومونی، نشانگان زجر تنفسی و سپسیس بودند. توجه به این یافته ها می تواند در برنامه ریزی مناسب امور درمانی- بهداشتی بیمارستان یا شاید استان موثر باشد.