بررسی تاثیر دریل دورانی- ارتعاشی در فرآیند سوراخکاری استخوان به منظور کاهش نکروز حرارتی (یک مطالعه حیوانی)

پیش روش بی حرکت سازی داخلی قطعات شکسته شده استخوان، مبتنی بر سوراخکاری موضع شکستگی و ثابت کردن آن بوسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ می شوند. در حین فرآیند سوراخکاری استخوان، این امکان وجود دارد که دما از محدوده مجاز 47 درجه سانتی گراد فراتر رود و آسیب جبران ناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. در تحقیق حاضر، فرآیند سوراخکاری استخوان به کمک ارتعاشات آلتراسونیک مورد بررسی قرار گرفته است تا مناسبترین شرایط فرآیندی به لحاظ ایجاد حداقل آسیب گرمایی تعیین شود.
آزمون های سوراخکاری با استفاده روش سوراخکاری به کمک ارتعاشات آلتراسونیک بر روی استخوان ران گاو انجام پذیرفته و میزان ازدیاد دما در موضع سوراخکاری ثبت شده است.
نتایج نشان دادند که در فرآیند سوراخکاری به کمک ارتعاشات آلتراسونیک، کاهش نیروها در دور rpm 1000، منجر به ایجاد دمای کمتر نسبت به سوراخکاری معمولی می شود. ضمن آنکه در دور rpm 2000 دمای موضع سوراخکاری نسبت به نرخ پیشروی مستقل می شود.
اعمال ارتعاشات آلتراسونیک در جهت پیشروی مته، موجب کاهش دمای موضع سوراخ و کاهش احتمال وقوع نکروز حرارتی نسبت به فرآیندهای سوراخکاری معمولی و سرعت بالا می شود و به دلیل عدم وابستگی به نرخ پیشروی، قابلیت بکارگیری در عمل جراحی را دارد.