باورهای نجومی و جلوه های زیباشناختی و نمادین آن ها در پیکر هفتم از هفت پیکر نظامی (زهره یا ناهید)

حکیم نظامی او از علوم مختلف، خصوصا نجوم در آثارش بهره برده است و در هفت پیکر برخی از باور های اختر شناسی نمود ویژه ای دارند. در این اثر هرکدام از سیارات هفتگانه منسوب به یکی از روز های هفته و دارای رنگ و فلز خاص خود می باشند.این مقاله دیدگاه ها و باورهای اخترشناختی و کاربردهای نمادین سیاره زهره یا ناهید در پیکر هفتم از هفت پیکر نظامی را نشان داده و به بررسی جلوه های زیباشناسانه و بازتاب ویژگی های این سیاره در تصاویر شعری و شیوه بیان نظامی پرداخته است. بر این اساس برخی ویژگی ها و صفات مثل: خوش یمنی، زنانگی، دوستی و زیبایی در تصاویر شعری او برای زهره بیشتر مورد توجه بوده اند و از میان سیارات، ماه و مشتری بیشترین درصد تکرار در هفت پیکر را به خود اختصاص داده اند؛ ماه به واسطه این که تابع زمین است و مدار زهره هم بین عطارد و زمین قرار دارد و مشتری نیز به خاطر سعد اکبر بودنش، با زهره که سعد اصغر است، پیوند دارد. در حوزه عناصر زیباساز سخن نیز استعاره، تناسب، تشبیه، کنایه، تکرار، ای هام، ای هام تناسب، تلمیح و عکس پرکاربردترین آرایه هایی بوده اند که از زهره در آفرینش آن ها بهره برده است.