روش شناسی دانش تربیت اسلامی بر اساس رویکرد استنباطی تاسیسی دکتر خسرو باقری

تعلیم و تربیت اسلامی به عنوان یک رشته ی علمی یا عرصه ای مطالعاتی که به بررسی مسائل تعلیم و تربیت از منظری اسلامی می پردازد، در کانون توجه اندیشمندان مسلمان در چند دهه ی اخیر بوده است. این مقاله می کوشد با تبیین دیدگاه های یکی از اندیشمندان ایرانی صاحب نظر دربارهی هویت و روش شناسی این دانش انسانی-اسلامی، به تحلیل و نقد رویکرد پیشنهادی ایشان به روش شناسی تربیت اسلامی (از هر دو زاویه ی معرفت شناختی- علم شناختی و دینی) بپردازد. نقدها عمدتا مبتنی بر تحلیل منطقی و بررسی انسجام درون ی دیدگاه های ایشان بوده و حتی الامکان از نقدهای بیرونی و مبنایی احتراز گردیده است. مقاله (پس از مقدمه) در چهار بخش کلی سامان یافته است: بخش نخست به مرور مهمترین مبانی روش شناختی این رویکرد اختصاص یافته و بخش های دوم و سوم نیز، به بررسی چیستی دانش تربیت اسلامی و روش های پژوهش در آن بر اساس این رویکرد، اختصاد دارد. در پایان نیز، برخی ملاحظات و تاملات درباره ی دیدگاه های ایشان طرح شده اند.